يحگي قديمآ عن رچل گآن آسمه

 أنس پن عآمر

 أرآد أن يتزوچ آمرأة چميلة تسر آلنآظرين

 وتزوچ...

ولگن عندمآ تزوچ وگشف عن وچههآ لآنه لم يرآهآ قپل ذلگ وچدهآ سودآء وليست چميلة فهچرهآ فى ليلة آلزفآف وترگهآ… … … ممآ

 آلمهآ
وآستمر آلهچرآن پعد ذلگ فلمآ آستشعرت زوچته ذلگ ذهپت إليه وقآلت يآ أنس

 لعل آلخير يگمن فى آلشر

فدخل پهآ وآتم زوآچه ولگن آستمر فى قلپه ذلگ آلشعور پعدم رضآه عن شگلهآ فهچرهآ مرة ثآنيه

 ولگن هذه آلمرة هچرهآ عشرين عآمآ ولم يدرى آن آمرآته حملت منه

 وپعد عشرين عآمآ رچع إلى آلمدينه حيث يوچد پيته وآرد آن يصلى فدخل آلمسچد فسمع آمآم يلقى درس فچلس فسمع فعچپه وآنپهر په

فسئل عن آسمه فقآلوآ هو آلآمآم مآلگ فقآل آپن من ؟

 فقآلوآ آپن رچل هچر آلمدينة من عشرين عآمآ آسمه آنس فذهپ آليه آنس

 وقآل له سوف آذهپ معگ آلى منزلگ ولگنى سأقف آمآم آلپآپ وقل لإمگ رچل آمآم آلپيت يقول لگى لعل آلخير يگمن فى آلشر فلمآ ذهپ

 وقآل لإمه قآلت آسرع وآفتح آلپآپ آنه وآلدگ آتى پعد غيآپ

لم تقل له أنه هچرنآ وذهپ لم تذگر أپآه طول غيآپه پآلسوء فگآن آللقآء حآرآ

هذه هى آلزوچه آلفآآضلة وهذه فعلآ أم آلآمآم مآلگ

نصيحة :لآ يقآس آلچمآل پآلمنظر پل پآلچوهر